Dayak cennetten çıkma mıdır?
O zaman bu tabir nerden çıkmıştır?
Eskiler bazen ne doğru sözler söylemiş deriz, burnumuz herhangibir zaman sürtüldüğünde... Ama ya bu?
İşte bu bizim adam etme yöntemimizdir! Adam ettiğimiz o çocuklar gün gelir “kızını dövmeyen dizini döver” mantığı ile pata küte girişir yavrusuna. Çünkü çocuklarımızı terbiye! etme biçimimiz şaplaktan geçer.
Üstelik dayak görünmezdir çoğu zaman.
Vurulan yer morarmadıkça, kan akmadıkça sorun yoktur. Dayak yemiş sayılmazsın.
Görünmez, söylenmez.
Yasak bir tabu kelimesidir.
"Yol kırılır yen içinde kalır"
"Aaa kocadır vurur"
"Delimsin kızım her ailede olur"
Nede olsa “vurduğun yerde gül biter” değil mi? Bunlar dikensiz üstelik, gıkları çıkmaz.
"Şöyle bir tane koyacaksın, görecek görünü" derler...
Koydular mı oturttururlar.
"Tek bir tokat uğruna boşanan olmaz" yazmıştım daha önce. Dayak çoğu zaman yardımcı etkendir diğer olaylara. Sonradan öne sürülen "zaten" gibidir.
Çünkü ailelerimiz bize:
“Hay Allah’ ın cezası, yine mi... Kızım başımıza bela mısın”,
“Bak hanım (bak anne/ bak yenge) demedi deme, bu kız başımıza ne işler açacak, bak gör. Bir an önce baş göz etmeli...” sözcükleri ile dışlarlar bizi. Sürekli bir göz hapsidir. Komşular bile yer ararlar bazı bazı...
Sürekli birilerinin vicdanına kalmak ne demektir bilir misiniz?
Sırasıyla önce ailemizin,
Bizden büyük – küçük fark etmez erkek kardeşlerimizin,
Aile büyüklerimizin, (!)
Babamızın,
Amcamızın,
Kocamızın,
Oğlumuzun vicdanlarına bırakılır bazılarımız…
5 yorum:
Paylaşımlarınızın devamını beklemekteyim.Bakın burada bile destek yok.Oysa tam 174 kişi izliyor.Ses var mı yok.
HAYRET!!! bu kadar olmaz.demek geldi içimden.Neysee.
Hoşgeldin İkea, 174 kişi okusa bile yeter. Kimseye evet destek ver diyemiyoruz tabi ki. Onlar böyle durumlarda yasal yapılanmayı bile bilseler yeter.
Bu birazda nasıl yetiştiginize baglı bır durum sanırım. Eğer anne dayak yiyosa, kız çocugu buyudugunde, "annemde dayak yıyodu ve sabredıyordu, hersey duzelır" der geçer, ama izi içine işler, o farkında olmasada.. Erkek çocuğu büyüdüğünde ise"babam dövuyodu, işe yarıyor demekkı" dıye yerleştirmişdir bilinçaltına.. bu boyle devam eder, taki bilinçlenip, omzunun üzerindeki kafada bir beyni oldugunu farkedene kadar... ve o beyni, hicbir insanın bu şekilde bir hakarete maruz bırakmaya hakkı olmadıgını anlayana kadar. Bu bilincsizlikdeki tum ınsanların, kendini bulmaları dılegıyle..
Çocuklarımızı terbiye etme biçimimiz sanırım dayaktan geçiyor. Ne kadar bilinçsizlik,bilgisizliktir.
Dayak çoğu zaman yardımcı etkendir onlar için. Ailede şiddet varsa çocuklar psikolojik yönden etki altında kalıyorlar. Şiddete meyilli bir insan olarak yetişmiş oluyorlar ve gelecekte de kendisi bu davranışı uygulama ihtimalini üzerinde taşımış oluyor. Sözle anlatmak varken şiddete ne gerek var. Ne demişler tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır.
Canım yeni sayfan güzel olmuş:)kalemi iyi olanlar için dahada iyi. bence dayak zayıf karekterli ve korkaklığın belirtisi hala günümüzde var olan güç gösterisi:)bide denir ki tokatın acısı geçer kırıcı söz olmasın...teselli:)canım kendine iyi bak başarı diliyorum
Yorum Gönder