6.08.2009

Pippa Bacca'ya Mektup


12.10.2008

Sevgili Pippa,

Sana isminle hitap etmem umarım seni germiyordur, korkma.. Sana ne zamandır söylemek istediğim sözleri biriktirmiştim bir köşeye, şimdi ansızın üşüştüler beynime, izin ver sana anlatayım. Biliyorum değişmeyecek hiçbir şey ama izin ver anlatayım..

Bilmiyordum; amacından, ülkeme girişinden haberim yoktu. Olsaydı seni bulup dikkatli olmanı söyler miydim bilmiyorum, içine kapanık, pasif bir insanım ben, ayrıca İngilizce de bilmiyorum, İtalyanca bilmem pek komik olurdu ama söz bir gün öğreneceğim dilini. Sana güzel sözler söylemek için, senin dilinde senden özür dilemek için. Evet haberim yoktu gelişinden. Keşke haberim olmasaydı sessizce gidebilseydin Beyrut'a. Keşke işte. Keşke...

Utanıyorum Pippa.. Sana mektup yazmaktan, senden özür dilemekten bile utanıyorum. Nasıl dilenir ki özür.?

Birkaç gün önce mahkemen oldu. Anneni dinleyemedi hakim. Neden diye sorma, "Burası Türkiye" öğrenmiş olman lazım artık. İtalyanca bilen kimseyi bulamadık. Biz o kadar aciz bir ülkeymişiz ki tüm dünyanın gözü önünde acizliğimizi ispatlamak gururumuzu dahi incitmiyor.

O adama güvendin mi, güven verdi mi sana bakışları, kendin gibi sevgi dolu bildin değil mi onu da? Olmadı Pippa.. Olmadı, insanlarımızı eğitemedik. Barış ne demek öğretemedik. İnsanlık... Dostluk...

Evet Pippa, sanma ki bu ülke sadece sapıklardan, teröristlerden, zalimlerden oluşuyor. Elbette hayır ama hepimiz suçluyuz. Senin başına bunlar geliyorsa bunda toplumun her kesiminden insanın suçu var. Ben de suçluyum..

Hiçbir kelime, hiçbir cümle yeterli gelmez içimdeki pişmanlığı, üzüntüyü anlatmaya. Ama sen hepimizden iyisin; ailen de öyle.. Belki bu kadar iyi olduğunuz için daha da katlanıyor acımız. Hiçbir şey bilemiyorum, beynim duruyor seni düşündükçe.

Senden nasıl özür dilersem dileyeyim yetmez biliyorum.
Ama affet beni, affet bizi.
Barışayım insanlığımla.

Sen gittiğinden beri konuşmuyorum ben bu ülkeyle, küsüm eğitime. Uzağım. Donuğum. Karamsarım. Affet beni de barışayım ülkemle.
Sana söz veriyorum seni tanıyan, barışı bilen, barışa değer veren, insan olma erdeminin bilincinde öğrenciler yetiştireceğim.

SENİ SEVİYORUM..!


Bu yazı daha önce cesetizleri.blogspot.com adresinde tarafımdan yayınlanmıştır.

2 yorum:

OzlemPansiyon dedi ki...

pippa'yı unutmamak kadar, pippa olmak da lazım. bazen kan akar, bazen kayar hayatlar... yine de önemli olan kendimiz olmaktan vazgeçmemiz.

elinden geleni yap cesetizleri; acın ve çaban çok değerli.

her boku bilen adam dedi ki...

http://herbokubilenadam.blogspot.com/2009/09/ayn-yazlar-4.html